သည္းခံျခင္းႏွင့္ျပည့္စုံသူ

၊ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္သည္ အလြန္
သည္းခံႏိုင္ေသာခြန္အားႏွင့္ျပည့္စုံေတာ္မူသည္ဟု
ေက်ာ္ၾကား၏။မိစၧာတိတၳိပုဏၰားတေယာက္သည္
သည္းခံႏိုင္စြမ္းရိွမရိွစမ္းမည္ဟုဆြမ္းခံႂကြလာေသာ
သာရိပုတၱရာမေထရ္ေနာက္မွလိုက္သြား၍
ေက်ာကုန္းကိုလက္ဝါးျဖင့္ျပင္းထန္ေသာ
အသံျမည္ေအာင္ရိုက္၏။
ရွင္သာရိပုတၱရာသည္ငဲ့ေစာင္း၍မွၾကည့္ေတာ္မမူပဲ
ၾကြျမဲတိုင္းၾကြသြားေတာ္မူ၏။ပုဏၰားသည္ရပ္၍
ၾကည့္ယင္းတုန္လႈပ္လာ၏။အမီလိုက္၍ေျခေတာ္
ရင္း၌ဝပ္စင္းျပီးသည္းခံေတာ္မူပါရန္ေတာင္းပန္
ေလွ်ာက္ထား၏။
၊ မေထရ္က " ဘာကိုသည္းခံရမည္နည္း " ဟု
မိန္႕ေတာ္မူ၏။ " အရွင္ျမတ္သည္းခံႏိုင္စြမ္းရိွမရိွ
စုံစမ္းလို၍ေနာက္မွရိုက္မိပါသည္ " ဟုေလွ်ာက္၏၊
" ရိွပါေစေလာ့၊အသင့္အားသည္းခံ၏ "ဟုမိန္႕
ေတာ္မူ၏။ပုဏၰားက " အရွင္သည္းခံပါလွ်င္
ကၽြႏု္ပ္အိမ္၌ထိုင္ေတာ္မူ၍ဆြမ္းကိုခံေတာ္မူပါ " ဟု
မေထရ္၏သပိတ္ကိုလွမ္းယူ၏။မေထရ္လည္း
သပိတ္ကိုေပးသနားေတာ္မူ၏။ပုဏၰားသည္
မေထရ္ကိုအိမ္သို႕ပင့္ေဆာင္၏။
၊ ရွင္သာရိပုတၱရာအရိုက္ခံရေသာသတင္းကို
ၾကားရ၍လူတို႕သည္အမ်က္ထြက္ကာပုဏၰားကို
ရိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္မည္ဟုခဲတုတ္တို႕ကို
လက္ဆြဲလ်က္ပုဏၰားအိမ္သို႕လာၾက၏။
အရွင္သာရိပုတၱရာကိုထိုအိမ္၌ျမင္ၾကလွ်င္
" အရွင္ျမတ္ဘုရားၾကြေတာ္မူပါ။အရွင္ျမတ္အား
ေစာ္ကားေသာထိုပုဏၰားကိုတပည့္ေတာ္တို႕
ဆံုးမပါအံ့ " ဟုေလွ်ာက္ၾက၏။
၊ အရွင္သာရိပုတၱရာက " အသို႕ေပနည္း၊
ဤပုဏၰားသည္အသင္တို႕ကိုထုရိုက္ပုတ္ခတ္
ေပသေလာ။ငါ႕ကိုထု႐ိုက္ပုတ္ခတ္ေပသေလာ " ဟု
ေမးေတာ္မူ၏။
" အရွင္ျမတ္ကိုထုရုိက္ပုတ္ခတ္သည္ျဖစ္ပါ၏။ "
"သို႕ျဖစ္လွ်င္
ဤပုဏၰားသည္ငါ့ကိုထုရိုက္ပုတ္ခတ္၍
အမွားကိုသိသျဖင့္သည္းခံေစဘိ၏။အသင္တို႕
ျပန္သြားၾကကုန္ေလာ့" ဟုမိန္႕ေတာ္မူသျဖင့္
လူအေပါင္းတို႕ျပန္သြားၾက၏။မေထရ္သည္လည္း
ဆြမ္းခံ၍အစဥ္အတိုင္းေက်ာင္းေတာ္သို႕ၾကြသြား၏။
၊ ေက်ာင္းေတာ္တြင္ရဟန္းတို႕ကမေထရ္ျမတ္ကို
ကဲ့ရဲ့ၾက၏။ " မေထရ္သည္မိမိအားရိုက္ႏွက္ေသာ
ပုဏၰား၏အိမ္မွဆြမ္းခံ၍သာျပန္ၾကြလာ၏။
ဤပုဏၰားသည္အဘယ္သူအားေၾကာက္
ေတာ့မည္နည္း။ရဟန္းတို႕ကိုထပ္မံ၍
ရိုက္ႏွက္ေပလတၱံ႕ " ဟုေျပာဆိုၾကကုန္၏။
၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားၾကြလာေတာ္မူ၍
" အဘယ္အေၾကာင္းကိုေျပာဆိုၾကသနည္း " ဟု
ေမးေတာ္မူသျဖင့္ျပန္လည္ေလွ်ာက္ၾကားေလလွ်င္
ျမတ္စြာဘုရားကဤဂါထာကိုေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
------------------------------------------------
(၃၈၉)သူေတာ္ေကာင္းကိုမပုတ္ခတ္ရာ။
သူေတာ္ေကာင္းသည္
ထိုမိမိအားပုတ္ခတ္ေသာသူကိုအမ်က္မထြက္ရာ။
သူေတာ္ေကာင္းကိုပုတ္ခတ္ျခင္းသည္
စက္ဆုပ္ဖြယ္(႐ွက္ဖြယ္)ျဖစ္၏။ထို႔ထက္-----
မိမိအားပုတ္ခတ္ေသာသူကိုျပန္၍
အမ်က္ထြက္ျခင္းသည္သာ၍ပင္
စက္ဆုပ္ဖြယ္(႐ွက္ဖြယ္)ျဖစ္္၏။
------
(၃၉၀)ခ်စ္ခင္စြဲလန္းျခင္းမွ စိတ္ကို
တားျမစ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းသည္
သူေတာ္ေကာင္းအတြက္အလြန္ေကာင္းျမတ္၏။
ညွင္းဆဲလိုေသာစိတ္မျဖစ္ေအာင္
တားျမစ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေလေလ
ဆင္းရဲကင္းၿငိမ္းေလေလျဖစ္၏။
-----------------------------------------------
ဓမၼပဒ၊ျဗဟၼဏဝဂ္၊သာရိပုတၱေတၳရဝတၳဳ