ကာလဝိပါက္ခ်က္ခ်င္းတက္

၊ စုႏၵမည္ေသာ ဝက္သတ္သမားေယာက်္ား
တစ္ေယာက္သည္ ဝက္တို႕ကိုေန႕စဥ္သတ္ျဖတ္
ေရာင္းခ်၍ စားေသာက္၏။ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ပင္
ရိွခဲ့ေပျပီ။ထိုသူသည္ဝက္တို႕ကို ရြာစဥ္လွည့္၍
ဝက္ေပါက္စကေလးမ်ားကို စပါးႏွင့္လဲ၍ယူခဲ့ျပီး
မိမိအိမ္ေနာက္ေဖးတြင္ျခံႀကီးတစ္ခုကိုျပဳလုပ္ကာ
ေမြးျမဴထား၏။သတ္ျဖတ္ေလာက္ေသာအရြယ္သို႕
ေရာက္လွ်င္ထိုဝက္၏လက္ေျခတို႕ကိုၾကိဳးျဖင့္
တုပ္ကာအာေခါင္ကိုတုတ္ျဖင့္ေထာက္၍က်ိဳက္
က်ိဳက္ဆူေသာေရေႏြးျဖင့္ပါးစပ္မွေလာင္းခ်ကာ
မစင္တို႕ကိုအရည္ေပ်ာ္၍ထြက္လာေစ၏။ဤသို႕
ေရေႏြးျဖင့္အၾကိမ္ၾကိမ္ေလာင္းခ်ေဆးေၾကာ၍
အူအတြင္းမွက်ဆင္းလာေသာအရည္သည္ျဖဴ၍
လာေသာအခါမွက်န္ေသာေရေႏြးတို႕ျဖင့္ကိုယ္ကို
ေလာင္းခ်ျပီးအေပၚအေရကိုျခစ္၏။ထို႕ေနာက္
မီးျဖင့္အေမြးတို႕ကိုမီးတိုက္ေလာင္ကၽြမ္းေစျပီး
ဦးေခါင္းကိုသန္လ်က္ျဖင့္ျဖတ္၍သတ္၏။
၊ ဤသို႕လွ်င္သတ္ျဖတ္ေရာင္းခ်စားေသာက္
သည္မွာငါးဆယ့္ငါးႏွစ္ရိွသည့္တိုင္ေအာင္အနီး
အနား၌ရိွေသာျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္သို႔
တခါတေခါက္မွလည္းမေရာက္ဘူးရဟန္းသံဃာ
တို႕အားလည္းတစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ်မလႈဒါန္းဘူးေပ။
၊ မၾကာမီပင္စုႏၵဝက္သတ္သမား၌ၾကီးစြာေသာ
ေရာဂါသည္ျဖစ္၏။ကိုယ္၌အနာျဖစ္၍ဖူးဖူးေရာင္၏။
ပူေလာင္၏။အဝီစိငရဲမီးသည္ထေလၿပီ။ဝက္၏
အသံကဲ့သို႕က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္၍ဟိုမွသည္မွ
လွည့္လည္ေျပး၏။သတိကင္းလြတ္ေနသျဖင့္
အိမ္သူအိမ္သားတို႕သည္စုႏၵအားအေဝးသို႕
ထြက္မေျပးေစျခင္းငွာအိမ္တံခါးတို႕ကိုလံုျခဳံစြာ
ပိတ္၍ထားရ၏။အိမ္နီးပါးခ်င္းတို႕သည္ေအာ္ဟစ္
သံေၾကာင့္အိပ္၍မရၾကကုန္၊ဝက္ျခံတြင္းမွအသတ္ခံ
ရမည့္ဝက္ထြက္ေပါက္ရွာသကဲ့သို႕လုံျခဳံစြာပိတ္
ထားေသာအိမ္တြင္း၌စုႏၵသည္လွည့့္လည္၍ျပင္း
ထန္ေသာဝက္၏အသံျဖင့္ေအာ္၏။စုႏၵသည္အရွင္
လတ္လတ္ပူျပင္းလွေသာငရဲမီးပူေလာင္ျခင္းကို
ခံစား၍ေနရ၏။သူျပဳအပ္ေသာမေကာင္းမႈကံႏွင့္
တူစြာေသာအျဖစ္သည္ျဖစ္၏။ခုႏွစ္ရက္ပတ္လံုး
ဤသို႕ခံစားရျပီးမွေသဆံုး၍အဝီစိငရဲသို႕က်ေလ၏။
၊ စုႏၵ၏အိမ္အနီးအနားမွျဖတ္၍သြားၾကေသာ
ရဟန္းတို႕က ျမတ္စြာဘုရားအားေလွ်ာက္ထား၏၊
စုႏၵ၏အိမ္၌ခုႏွစ္ ရက္ပတ္လံုးဝက္တို႕ကိုသတ္ေန
သည့္အသံၾကားရပါသည္။အလြန္ရက္စက္ေသာသူ
ျဖစ္ပါသည္။ဤမွ်ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သူမ်ိဳးကို
တပည့္ေတာ္တို႕သည္တရံတခါမွ်မျမင္ဘူးပါဟု
ေလွ်ာက္ထားၾက၏။
၊ ဘုရားသခင္က " ခ်စ္သားရဟန္းတို႕....
စုႏၵသည္ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လံုးဝက္တို႕ကို သတ္ေန
သည္မဟုတ္၊သူျပဳခဲ့ေသာမေကာင္းမႈကံသည္
ဤပစၥဳပၸန္၌ပင္ဝိပါက္သို႕လိုက္၍ခုႏွစ္ရက္ပတ္လံုး
ေလာကငရဲ၌ခံစားရျပီးမွယေန႕တြင္အဝီဝိငရဲသို႕
က်သြားေလျပီ "ဟုမိန္႕ေတာ္မူၿပီး
ေအာက္ပါဂါထာကိုေဟာေတာ္မူပါသည္။
-----------------------------------------------
(၁၅)မေကာင္းမွဳျပဳသူသည္----
ဤဘဝ၌လည္းစိုးရိမ္ရ၏။
တမလြန္ဘဝ၌လည္းစိုးရိမ္ရ၏။
ပစၥဳပၸန္၊တမလြန္ႏွစ္တန္ဘဝတို႔၌လည္း
စိုးရိမ္ရ၏။
ထိုသူသည္---
မိမိ၏ညစ္ႏြမ္းေသာမေကာင္းမွဳကံကို
သိျမင္ရ၍စိုးရိမ္ပူပန္ရေပသည္။
----------------------------------------------
ဓမၼပဒ၊ယမကဝဂ္၊
စုႏၵသူကရိယဝတၳဳ။