အားထုတ္ရန္သာအဓိကပါ

၊ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္သည္ခမည္းေတာ္သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး
ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရ ကပိလဝတ္ျပည္သို႔ႂကြေတာ္မူသည္။
ႏွစ္ရက္ေျမာက္ေသာအခါဝယ္ညီေတာ္နႏၵမင္းသား၏
အဘိသိက္သြန္းမဂၤလာ၊အိမ္တက္မဂၤလာ၊ထိမ္းျမား
မဂၤလာတို႕က်င္းပရာေနရာသို႕ဆြမ္းခံၾကြဝင္ေတာ္မူ၍
မဂၤလာတရားေဟာၾကားေတာ္မူျပီးလွ်င္ညီေတာ္နႏၵ
မင္းသား၏လက္၌သပိတ္ေတာ္ကိုေပးအပ္လ်က္ေရွ႕မွ
ထ၍ႂကြသြားေတာ္မူ၏၊နႏၵမင္းသားလည္းဘုရား႐ွင္အား
ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသလွသျဖင့္သပိတ္ေတာ္ကိုဘုရားရွင္သို႕
လက္မကမ္းရဲပဲေနာက္ေတာ္မွထမ္း၍လိုက္ပါခဲ့ရာ
အေဆာင္၏လမ္းမေပၚသို႕အေရာက္တြင္ ဇနပဒ
ကလ်ာဏီသက္ထားကျပတင္းတံခါးဝတြင္ရပ္လ်က္....
''ေမာင္ေတာ္ဘုရားျမန္ျမန္ျပန္ခဲ့ပါ'' ဟုေႂကြးေၾကာ္
မွာၾကားလိုက္ေလ၏။
၊ ဇနပဒကလ်ာဏီ၏စကားမွာအသည္းထဲသို႕စူးဝင္
ေသာဆူးပမာထိုစကားသံကေလးကိုသာၾကားေယာင္၍
ေနခဲ့သည္။ဘုရား႐ွင္ကသပိတ္ေတာ္ကိုမယူပဲေရွ႕မွ
ၾကြသြား၍ေက်ာင္းေတာ္သို႕ေရာက္လွ်င္
'' ညီေတာ္နႏၵရဟန္းျပဳမည္ေလာ ''ဟုေမးေတာ္မူ၏။
နႏၵမင္းသားလည္းေနာင္ေတာ္ဘုရားအားစကားကိုမွ်
ဟဟမေျပာရဲ၊ေၾကာက္လန္႕ေသာစိတ္ျဖင့္--
" ရဟန္းျပဳပါအ့ံ'''ဟုေလွ်ာက္ထား၏။ျမတ္စြာဘုရားက
သို႕ဆိုလွ်င္''ခ်စ္သားရဟန္းတို႕ညီေတာ္နႏၵကိုရဟန္းျပဳ
ၾကကုန္ေလာ့''ဟုေစခိုင္းေတာ္မူသျဖင့္နႏၵမင္းသားကို
ရဟန္းျပဳေတာ္မူ၏။
အသည္းထဲကဆူး
၊ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ညီေတာ္အရွင္နႏၵသည္
ဇနပဒကလ်ာဏီ၏မွာၾကားေသာအသံမွာအသည္းဆိုင္
တြင္နစ္ျမဳပ္စူးဝင္လ်က္ရိွျပီးရဟန္းဘဝမွာလည္း
မေပ်ာ္ေမြ႕ေနာင္ေတာ္ဘုရားအားလည္းမေလွ်ာက္ဝံ့၊
တရားအလုပ္ကိုလည္းအားမထုတ္လို၊အေခ်ာအလွပေဂး
ျဖစ္သည့္ဇနပဒကလ်ာဏီကိုသာမ်က္စိထဲတြင္အျမဲထင္
လ်က္ပူပန္ေငးမိႈင္မေထြးႏိုင္မအန္ႏိုင္ရိွေနရာမွေနာက္
ဆံုးတြင္အေဖာ္ရဟန္းတို႕အားသိကၡာကိုစြန္႕လ်က္
လူအျဖစ္ျဖင့္သာေနေတာ့အံ့ဟုေျပာၾကား၏။
၊ ထိုအေၾကာင္းကိုျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ၾကားသိေတာ္မူ
လွ်င္ညီေတာ္နႏၵမင္းသားကိုေခၚေတာ္မူ၍ေမးေတာ္မူ၏
ညီေတာ္နႏၵက....
''ေနာင္ေတာ္ဘုရား၊တပည့္ေတာ္သပိတ္ကိုထမ္း၍
လိုက္ခဲ့ရာတြင္လမ္းမေပၚအေရာက္၌ ႏွမေတာ္ဇနပဒ
ကလ်ာဏီသည္ဆံေကသာကိုျဖီးဆဲတန္းလန္းျပတင္း
တံခါးသို႕အေျပးအလႊားလာ၍ေမာင္ေတာ္ဘုရားျမန္ျမန္
ျပန္ခဲ့ပါဟုမွာလိုက္ေသာစကားကိုတေစ့ေစ့ေအာက္ေမ့
....တဝက္တပ်က္ဆံေကသာျဖီးသည့္ဟန္မွာမ်က္စိထဲ
ကမထြက္ႏိုင္ပဲအျမဲပင္ျမင္ေယာင္လ်က္ရိွေနပါသျဖင့္
လူထြက္လိုေသာဆႏၵျပင္းျပရပါသည္''ဟုေနာင္ေတာ္
ဘုရားအားအမွန္အတိုင္းပင္ေလွ်ာက္ထားလိုက္ေလ၏။
သစ္ငုတ္တိုေပၚကေမ်ာက္အိုမ
၊ ထိုအခါျမတ္စြာဘုရား႐ွင္သည္အရွင္နႏၵ၏ လက္
ေမာင္းကိုကိုင္ဆြဲလ်က္တန္ခိုးေတာ္၏အစြမ္းျဖင့္အထက္
တာဝတိ ံသာသို႕ေခၚေဆာင္ေတာ္မူ၏။လမ္းခရီးအၾကား
တစ္ခုေသာမီးေလာင္ျပင္တြင္ မီးေလာင္သစ္ငုတ္တို၌
ထိုင္ေနေသာ ေမ်ာက္အိုမတစ္ေကာင္ကိုျပေတာ္မူ၏။
ထို႔ေနာက္ဘုရား႐ွင္က " ေမ်ာက္အိုမႏွင့္ဇနပဒကလ်ာဏီ
အဘယ္သူကပို၍လွသနည္း " ဟုေမးေတာ္မူသည္႔
စကားမွာအသည္းကိုအပ္ဖ်ားႏွင့္ဆြသလို ေနာင္ေတာ္
ဘုရားသည္ရက္ရက္စက္စက္ဇနပဒကလ်ာဏီအား
ေမ်ာက္အိုမႏွင့္ႏွိဳင္းရက္ေလျခင္းဟုရင္တြင္းမွာနာက်င္
ျခင္းျဖစ္မိေသာ္လည္းေနာင္ေတာ္ဘုရားမို႔ျပန္လွန္မေျပာ
ရဲပဲၿငိမ္သက္စြာေနခဲ့ရ၏။တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္သို႕
ေရာက္ေသာ္သိၾကားမင္းအားခစားလုပ္ေကၽြးၾကသည့္
ခိုေျခ၏အဆင္းကဲ့သို႕ဝင္းဝင္းေတာက္ပေသာ ကိုယ္
ေရာင္ျဖင့္ၾကည့္ရူ၍မျငီးႏိုင္ေသာငါးရာကုန္ေသာ
နတ္သမီးတို႕ကိုျပေတာ္မူ၏။
၊ တဖန္ေနာင္ေတာ္ဘုရားကေမးေတာ္မူျပန္ေလျပီ။
" ႏွမေတာ္ဇနပဒကလ်ာဏီႏွင့္ဤနတ္သမီးတို႕
ဘယ္သူကလွသနည္း " ဟူေသာအေမးစကားတြင္
" ကသစ္ပန္းက့ဲသို႕နီျမန္းေသာခိုေျခအဆင္းဝင္းဝင္း
ေတာက္ပေသာကိုယ္ေရာင္တို႕ျဖင့္ၾကည့္ရူ၍မျငီးႏိုင္ေသာ
ဤနတ္သမီးတို႕၏အလွသည္ႏွမေတာ္ဇနပဒကလ်ာဏီ
ႏွင့္ကြာခ်င္တိုင္းကြာ၊ႏိွဳင္းယွဥ္၍ပင္မရစေကာင္းပါ " ဟု
သြက္သြက္စကားျဖင့္ျပန္လည္၍ေလွ်ာက္ထားလိုက္၏။
ထိုအခါျမတ္စြာဘုရားက '' ညီခ်စ္နႏၵသာသနာေတာ္၏
ျမတ္ေသာအက်င့္ကိုက်င့္ၾကံပါကထိုငါးရာကုန္ေသာ
နတ္သမီးတို႕ႏွင့္ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပါးျခင္းကိုရႏိုင္၏ "ဟု
မိန္႕ေတာ္မူျပီးတာဝတိ ံသာနတ္ျပည္မွျပန္၍ၾကြခဲ့ေလ၏။
အ႐ွင္နႏၵရဟႏၲာျဖစ္ျခင္း
၊ ထိုအခါမွစ၍နတ္သမီးကိုရလိုေဇာျဖင့္တရားအလုပ္
ကိုအားထုတ္ေလရာထိုအေၾကာင္းကိုသိေသာ အေဖာ္
ရဟန္းတို႕က"အရွင္နႏၵတရားအလုပ္အားထုတ္သည္မွာ
အက်ိဳးအျမတ္ကိုလိုလား နတ္သမီးကိုရလိုျခင္းအားျဖင့္
တရားကို အရင္းအႏွီးျပဳေပသည္။ေနာင္ေတာ္ျမတ္စြာ
ဘုရားကလည္းနတ္သမီးကိုရပါေစ့မည္ဟုဝန္ခံသည္ "
ဟူ၍ျပက္ရယ္စကားေျပာၾကားၾကေလ၏။
၊ ထိုသို႕ျပက္ရယ္ေျပာၾကားစကားမ်ားေၾကာင့္အရွင္
နႏၵသည္မိမိ၏နတ္သမီးရလိုေဇာကိုစက္ဆုပ္၍လာျပီး
တပါးတည္းသာဆိတ္ျငိမ္ရာအရပ္သို႕ကပ္လ်က္မေမ့
မေလ်ာ့ျပင္းစြာေသာလုံ႕လဝီရိယျဖင့္သမထဝိပႆနာ
ဘာဝနာကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းပြားမ်ားအားထုတ္ေလရာ
အာသေဝါကုန္ခန္း၍အရဟတၱဖိုလ္သို႕ေရာက္ေလ၏။
ထိုအေၾကာင္းကိုျမတ္စြာဘုရားသည္ၾကိဳတင္သိျမင္
ေတာ္မူရာေနာက္တေန႕နံနက္ေရာက္ေသာကာလ
အရွင္နႏၵသည္ျမတ္စြာဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္၍
ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ျမတ္စြာဘုရားသခင္က....
'' အၾကင္သူသည္ကာမဂုဏ္တည္းဟူေသာညြန္ေပ်ာင္းမွ
မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္စြမ္းအင္ေၾကာင့္လ်င္ျမန္ကူးေျမာက္
ၾကေလသည္။ကာမဂုဏ္တည္းဟူေသာဆူးေျငာင့္ကို
မဂ္ညာဏ္ဖိုလ္ညာဏ္ျဖင့္တြန္းလွန္အပ္ေလျပီ။
မဂ္အဆင့္ဆင့္ျမင့္တက္သျဖင့့္္ေမာဟကုန္ျခင္းသို႔ေရာက္
ေလသည္။ေမာဟကုန္ေသာထိုသူအားခ်မ္းသာျခင္း၊
ဆင္းရဲျခင္းေၾကာင့္တုန္လႈပ္မႈမရိွေလျပီတကား''
ဟူေသာဥဒါန္းကိုက်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။
၊ ထိုမွေနာက္တေန႕ေရာက္ေသာအခါရဟန္းတို႕က
အရွင္နႏၵကို...
''အရွင္နႏၵအသင္လူထြက္ေတာ့မည္ေလာ''ဟုေမးၾက၏။
''ယခုအခါငါသည္လူ႕ေဘာင္သို႕ကူးေျပာင္းလူထြက္
လိုေသာအာသာဆႏၵအလ်ဥ္းမရိွပါျပီ''ဟုေျပာဆို၏။
ဤစကားကိုရဟန္းမ်ားက....
''အရွင္နႏၵသည္အေျပာင္းအလြဲျမန္လွေခ်သည္။ယမန္
တေန႕ကမွလူထြက္လိုသည္ဟုေျပာပါလွ်က္ရက္မ်ား
မၾကာယေန႕အခါ၌စကားကိုေျပာင္းျပန္လူထြက္ရန္စိတ္
မကူးဟုဆိုျပန္ေခ်ျပီ''ဟူ၍ေဝဖန္ေျပာဆိုၾကျပီး
ထိုအေၾကာင္းကိုေလွ်ာက္ထားၾကျပန္၏။
၊ျမတ္စြာဘုရားသခင္က''ခ်စ္သားရဟန္းမ်ားတို႕...
ယခင္ေန႕မ်ားကနႏၵ၏ခႏၶာကိုယ္အတၱေဘာသည္
က်ဲတဲေဟာင္းေလာင္းမေကာင္းသျဖင့္မိုးအပ္ေသာဇရပ္၊
တန္ေဆာင္း၊အိမ္၊ေက်ာင္း၊မ႑ပ္ႏွင့္တူေပ၏။
ယခုအခါ၌ကား....
ေကာင္းစြာမိုးထားအပ္ေသာဇရပ္၊တန္ေဆာင္းအိမ္၊
ေက်ာင္း၊မ႑ပ္ႏွင့္တူေပသည္ျဖစ္၏။ "
''ခ်စ္သားရဟန္းတို႕၊ဤနႏၵသည္နတ္သမီးတို႕ကို
ေတြ႕ျမင္ေသာေန႕မွစ၍ရဟန္းကိစၥျပီးဆံုးေစရန္ဝီရိယ
အထူးတို႕ျဖင့္လြန္က်ဴးစြာအားထုတ္ျခင္းေၾကာင့္
ရဟန္းကိစၥသည္အမွန္ပင္ျပီးဆံုးျခင္းသို႕ေရာက္ေပျပီ "
ဟုေဟာေတာ္မူျပီး၍ေအာက္ပါဂါထာကိုေဟာေတာ္မူ၏။
-------------------------------------------------
ဓမၼပဒ၊ယမကဝဂ္၊နႏၵေတၳရဝတၳဳ